Een gedicht over te durven floreren in je leven. Leef je sterke kerntalenten uit. Volg je sprankel!
Onze diepste angst is niet dat we ontoereikend zijn
onze diepste angst is dat we oneindig machtig zijn.
Het is ons licht, niet onze duisternis
waar we het allerbangst voor zijn!
We vragen ons af:
Wie ben ik dat ik briljant, aantrekkelijk,
getalenteerd of geweldig zou zijn?
Maar waarom eigenlijk niet?
Dat je je kleiner voordoet dan je bent
komt de wereld niet ten goede.
Er is niets verheffends aan je kleiner voor te doen dan je bent
opdat de mensen om je heen zich vooral niet onzeker gaan voelen.
We zijn er allemaal om te stralen.
Wij zijn geboren om de pracht die in ons zit uit te dragen.
Het zit niet slechts in enkelen van ons
maar in ons allemaal.
Als wij ons eigen licht laten schijnen
geven we anderen onbewust toestemming om dat ook te doen.
Als wij bevrijd zijn van onze eigen angst
bevrijdt onze aanwezigheid automatisch anderen
Naar Marinanne Williamson - 1992.
Reageer